heyesmay.reismee.nl

Tripje naar het noorden

Het noorderlicht aanschouwen was één van die dingen waar ik alles voor zou doen om dat voor elkaar te krijgen dit semester. Dat ik zo snel al die kans zou krijgen, had ik alleen niet verwacht.

Zaterdagochtend ging om 03:15 mijn wekker. Ik was al lang blij dat ik om 21:30 in slaap had kunnen komen en daardoor nog even wat uurtjes slaap had kunnen pakken. Om 04:23 ging de trein naar Oslo Lufthavn. Samen met zes andere Nederlanders, een Duitse jongen en een Pools meisje, gingen we een gezellig weekend tegemoet.

De vliegtickets waren via Norwegian vrij goedkoop vanwege de code ‘under26’ en via Airbnb hadden we een heel gezellig Noors huisje weten te fixen waar we met negen man in konden. Het huisje zou op 15 minuten loopafstand van het centrum van Tromso zijn (ik heb het niet kunnen controleren aangezien we één keer met de auto en één keer met de bus naar de stad zijn geweest). De badkamer was echt heel mooi, de matrassen lagen heel lekker en er zat een openhaard in het huis. Beter hadden we het niet kunnen treffen! Eenmaal op Tromso Lufthavn besloten we om maar gewoon met de taxi naar het huis te gaan. Toen we bijna bij het huis waren hebben we tien minuten rondjes gereden, omdat er wegwerkzaamheden rondom het huis waren en de taxichauffeur perse ons bij de deur wilde afzetten hahaha. En toen moesten we het huis nog zien te vinden. Uiteindelijk zijn we maar voor de short cut gegaan wat betekende dat we door een pak sneeuw zijn gewandeld. Altijd leuk die toeristische routes!

‘S avonds was de eerste kans om het noorderlicht na te jagen. De eigenaar van het huis had een plek doorgegeven in het bos waar we waarschijnlijk de meeste kans hadden om het noorderlicht te zien. Het moet namelijk heel donker zijn wil je überhaupt iets kunnen zien. Rond 19:00 gingen we de deur uit met drie lagen kleding aan (thermolegging/shirt, spijker- of joggingbroek, ski broek, sweater/hoodie, ski jas). We waren VOORBEREID. Volgens Google Maps was het iets van 23 minuten lopen. We wisten al dat dat waarschijnlijk iets langer zou zijn, omdat we ook bergen op en af moesten lopen. Ook had ik er rekening mee gehouden dat de kans groot zou zijn dat we er nog langer over zouden doen, omdat we het eventueel niet zouden kunnen vinden. Uiteindelijk waren we een uur verder, moest ik plassen, hadden we het noorderlicht nog steeds niet gezien, waren we door de sneeuw aan het ploeteren, waren sommigen bijna in de sneeuw verdwenen en was ik zelf in een gat gevallen waar ik bijna niet meer uitkwam. Sounds like so much fun, right?! Okay, ik moet zeggen dat het best grappig was op sommige momenten. Maar zo door de sneeuw lopen hoop ik niet veel vaker te doen En het wordt nog beter! We kwamen met z’n allen het bos uit gestrompeld en op de meest verlichte plek van het bos, zagen we eindelijk het noorderlicht!

Reacties

Reacties

Mama

Waaaaaauw!!! You did it!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!