Het is maandagochtend 10:00, vol verwachting klopt ons hart: De introductieweek staat voor de deur! Er worden allerlei activiteiten voor ons georganiseerd. Een city tour, pre-parties, een welkomstfeest, een spelletjesavond en een ski- en slee dag. Normaal gesproken wordt de introductieweek alleen aan het begin van het schooljaar gehouden, maar ik ben heel blij dat ze dit jaar besloten hebben om het anders aan te pakken! Ik zou het een beetje gek vinden als je iedereen pas ontmoet in de schoolbanken of via via. Bovendien heb je tijdens de lessen geen tijd om klasgenoten te leren kennen. Kletsen tijdens de les wordt hier echt als onbeschoft gezien. In Nederland is het natuurlijk ook niet de bedoeling dat je tijdens de les praat, maar hier heb ik toch wat meer het gevoel dat iedereen zich ook daaraan houdt.

Hoe leer je in een week tijd 100 mensen kennen?? Nou, gewoon niet. Ik had het leuk gevonden als mijn brein dat had aangekund, maar ik ben serieus nu alweer de helft van alle namen vergeten en ik heb ook aan sommige mensen een stuk of vijf keer gevraagd hoe ze ook alweer heten. Oops… Gelukkig ben ik niet de enige die dat doet, dat scheelt dan weer.

Ik denk dat ik van alle activiteiten de spelletjesavond (ook al is mijn team laatste geworden van alle 13 teams) en de ski- en slee dag het leukste vond. Bij de spelletjesavond werd je ingedeeld in een team en dat nummer moest je onthouden. 1-7 kon gelijk beginnen en 8-13 werd op volgorde omgeroepen. We moesten best wel lang wachten, dus om de tijd te doden kon je bord- en kaartspelletjes spelen. Super leuk en gezellig! Voor mij ging de tijd zo snel voorbij dat ik de eerste ronde van mijn team gemist heb Vrijdag hadden we de ski- en slee dag. Ik wilde zo min mogelijk verwachtingen hebben. De heuvels/bergen in Noorwegen zijn namelijk best wel hoog over het algemeen en ik zag mezelf dus al helemaal door de lucht vliegen op een slee Uiteindelijk viel het allemaal best wel mee, maar je weet het nooit. Een groep Duitse studenten had op een gegeven moment bedacht om met z’n allen een trein te maken. Dan zit je allemaal apart op een slee en dan houdt iedereen de benen vast van de persoon achter hem/haar. Dat was echt super grappig!! Niet dat ik heel veel gezien heb tijdens het naar beneden gaan (ik kreeg een sneeuwstorm in m’n gezicht), maar het idee was leuk!

Zaterdag was er een ski jump tour. Ik voelde me niet heel lekker, dus in plaats van de hele tijd buiten te lopen ben ik met Mauritius (Italiaans) naar het olympische museum gegaan. Ik dacht dat dat heel dicht bij mijn huis was, maar ik had me een beetje vergist. Uiteindelijk hebben we dus echt nog 20 minuten uphill gewandeld. In het olympische museum kon je allemaal verschillende filmpjes bekijken die bestonden uit fragmenten van de olympische spelen door de jaren heen. De filmpjes waren heel aanmoedigend, hierdoor wilden we de olympische spelen ook een keer in het echt zien.

Op mijn weg naar huis kwam ik m’n Noorse vrienden nog tegen. Met hen ben ik nog even het centrum in geweest. Ze hebben me laten zien waar de Engelse afdeling in één van de boekenwinkels is en waar je lekkere koffie kan krijgen zonder er al te veel voor te betalen (het is goedkoper dan bij de Starbucks). Zoals gewoonlijk hebben ze me ook weer wat geleerd over Noorwegen: In het Engels wordt ‘I love you’ te pas en te onpas gebruikt. Ze roepen het eigenlijk alsof het niks is. In Noorwegen zit het iets anders in elkaar. Hier heb je: ‘Jeg er glad i deg’, wat ‘ik geef om je’ betekent. Dit zeg je bijvoorbeeld tegen vrienden en familieleden. En dan heb je nog: ‘Jeg elsker deg’, wat ‘ik hou van je’ betekent. In Noorwegen heeft dat ene zinnetje alleen zoveel meer betekenis!

Ik hoop dat ik de komende paar maanden nog veel meer kan leren over Noorwegen, de cultuur, de mensen. Gewoon omdat het zo leuk is om een ander land te leren kennen!

I'll keep you guys updated!